Les in lopen

Nu ik eenmaal in competitie ben met mezelf – ik kan toch zeker wel een stukkie hardlopen – vind ik het een goed idee om te zorgen voor de nodige hulptroepen. Een steuntje in de rug (stok achter de deur) op dagen dat ik liever op de bank hang. Op de winkelruit van een hardloopwinkel hangt een poster Start to run (inmiddels omgedoopt tot iRun) vanaf 12 september zes zaterdagen looptraining. Ik meld me aan.

Met z’n zestienen verzamelen we zaterdagochtend in de winkel van Run2day Den Haag. De eigenaresse Ingrid Kuijpers neemt ons mee het bos in. We beginnen met dribbelen. De meesten gaan er als een haas vandoor. Ik doe mijn best om het tempo bij te benen. Hijg puf hijg. Hoezo dribbelen? Rennen zul je bedoelen. En we zijn nog niet eens begonnen!

Na aankomst in het bos doet Ingrid ons een aantal dynamische rekoefeningen voor. Even bijkomen. Armen en benen zwaaien dat het een lieve lust is. Ochtendgymnastiek. Had ik als kind al een hekel aan. De oefeningen worden gevolgd door tripling en skipping en meer van dat fraais.

Vrolijk roept Ingrid ons toe “en nu beginnen we aan het kernschema”. Zes keer twee minuten lopen gevolgd door twee minuten wandelen. Het lijkt niks, maar voor mij valt het niet mee. In vergelijk met de andere deelnemers valt me vooral op dat er zoiets als een basisconditie bestaat. Heb ik niet. Punt.