De laatste van ’10

Hè hè het zit erop. Vandaag de laatste wedstrijd van het jaar: de Kerst Strandloop in Scheveningen. Georganiseerd door de Haagse Road Runners.

Afgelopen weken heb ik regelmatig drie keer per week kunnen trainen. Daarom ben ik zo flink geweest om me in te schrijven voor de 10k. Bij aankomst blijkt dat er gekozen is voor een parcours van 2,5k. Twee rondjes dus, en aangezien het strand geen ‘rondjes’ kent, is het twee keer heen en weer. Jammer. Rondjes probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Mentaal vind ik ze namelijk véél zwaarder. Dat komt omdat je bij het keerpunt in gelegenheid bent om uit te stappen. Smoesjes als ‘het zat er niet in vandaag’ of ‘ik voel een pijntje en wil niet forceren’ of ‘volgende week een belangrijke(re) wedstrijd’ zijn mij niet vreemd. Om mezelf die ruimte te ontnemen loop ik daarom liever geen rondjes. Organisatoren denken op een andere manier: we geven ieder de gelegenheid om mee te doen naar eigen kunnen en houden op deze manier de drempel laag. Tja, daar valt natuurlijk ook iets voor te zeggen. Ik zie het dan maar als een extra uitdaging: ik ga níet uitstappen.

Het weer is prachtig. Zonnetje, beetje dooi. Beetje wind uit zee. Geen tegenwind die veel energie kost, maar ook geen wind in de rug om te helpen als het zwaar wordt. Liefst zou ik op blote voeten gaan, maar dat lijkt me iets te koud. Ik loop in Vibram Five Fingers, model Speed. Beetje pesterige naam eigenlijk want snel ben ik in geen geval. De zolen hebben iets meer profiel dan de kso’s die ik gewoonlijk draag. Het bovenwerk ziet eruit als een gewone veterschoen. Zit wel lekker.

De start ligt bij het Noorder Havenhoofd net boven de vloedlijn waar het zand iets mul wordt. Zo snel mogelijk naar beneden gaan dus, naar hardere ondergrond. In de verte de Pier en daarna – zo hoorde ik – het keerpunt waar we naar boven moeten door weer een stuk mul zand.

Vanwege het mooie weer en Tweede Kerstdag – traditioneel de dag waarop gewandeld moet worden om de calorieën te verbranden van het overvloedige maal van de avond ervoor – hebben veel mensen besloten een middagje Scheveningen te doen. Het lijkt wel zomer zoveel volk loopt er.

Zoals vaak merk ik dat de eerste 5k wel lukt. Mijn tempo is zoals altijd lager dan dat van de andere lopers. Toch haal ik op de eerste terugweg enkele 5k lopers in. Eens kijken wat de tussentijd is: hmm 35 minuten. Stiekem hoopte ik dat ik op of zelfs onder het half uur zou kunnen blijven. Om een eindtijd van 1.05 te halen moet ik het tempo flink opvoeren en volhouden. Dat gaat het vandaag niet worden. Na het tweede keerpunt en 7,5 kilometer zit ik er doorheen. Ik wil wandelen!

Gelukkig is de redding nabij. Ik hoor iemand achter me en dan naast me. Een lange jongen in een blauw shirt. We lopen samen op. Praten lukt niet. Ik heb alles nodig om mezelf aan de gang te houden. Focus alleen maar op de meters voor me. Zie alleen maar nat zand. Hoor het ritme van de voetstappen naast me. Mijn eigen voetstappen hoor ik niet (in Vibrams loopt het een stuk stiller). Nu komt het erop aan. Hou vol. Ik moet alles uit de kast halen om bij te blijven. En dan ineens horen we aanmoedigingen. We zijn er bijna, de finish is in zicht. Naast mij wordt versneld – verrek, hij heeft nog wat over! – ik ploeter door. Een laatste honderd meter omhoog door mul zand en dan is daar de eindstreep. Iemand duwt me een tegeltje (herinnering, leuk) en een flesje sportdrank (ja, dorst) in mijn handen. De jongen in het blauwe shirt maakt zijn excuus dat hij me in de steek liet. Attent. Als ik puf had, had ik hetzelfde gedaan.

Plaats: laatste. Eindtijd: 1.11,09. Resultaat: níet uitgestapt!