Echte liefde?
Mijn enthousiasme voor het lopen is ongekend. Onstuimig als een verliefde puber heb ik na de eerste stappen in 2009 mijn verstand overboord gekieperd en consequenties in de wind geslagen. Met alles dat ik in me had heb ik me in de roze wolk gestort.
Heerlijk onbekommerd en verrukkelijk fysiek. Maar… (er is altijd een maar) zoals vaker bij verliefdheid komt er een moment waarop de chemische reactie uitgewerkt raakt. In mijn geval het moment waarop het lichaam zich niet langer laat foppen en het verstand zich gewonnen moet geven. Dan is het tijd voor antwoord op de vraag: is het kalverliefde of échte liefde?
Vergelijk het met een vader die, om te testen hoe diep haar gevoelens zijn geworteld, zijn hoteldebotel verliefde puberdochter verbiedt om haar eerste vriendje, dé grote liefde, nog langer te zien. Iedere hopeloos verliefde tienerdochter komt daar tegen in opstand. Zo ook ik. Van alles heb ik geprobeerd om maar in de roze wolk van het hardlopen te blijven. Doen alsof er niets aan de hand is, ontkennen, verbergen, pretenderen dat het voorbij is maar ondertussen, dramatisch acteren dat het leven voortaan zinloos is, camouflagetechnieken, etc. etc.
Toen dat niet het gewenste resultaat opleverde -het lichaam is als de onverbiddelijkste vader ooit- heb ik in een laatste wanhopige poging nog hulptroepen ingeschakeld. Dat heeft me een paar weken langer op de been gehouden, maar ook met de mooiste techniek en de beste trainer hielp er geen lievemoederen meer aan.
Pas toen door mijn kuiten het ultimatum werd gesteld – ik hoor zo’n vader schreeuwen: “als je hem nog één keer ziet kom je het huis nooit meer uit” – toen pas bereikte het alarm mijn hersencellen en gaf ik mijn verzet op.
En net als de puberdochter die achteraf moet toegeven dat vaders verbod ergens goed voor was, erken ik nu dat mijn lichaam mijn meerdere is. Nu wel ja, nu het vastgekleefde bindweefsel in mijn kuiten grotendeels is losgemarteld ; ) door de fysio. Nu ik keurig mijn dagelijkse oefeningen heb gedaan en nu ik na dertien(!) hele dagen voor het eerst weer gelopen heb.
.
Ik wil er niet meer op vooruitlopen want dat heeft me eerder al in de problemen gebracht, maar één ding durf ik met zekerheid te zeggen en dat is dat de roze wolk is verdwenen.
.
Voor wie van dit soort details houdt, hier de technische info.
Schoenen: Saucony progrid triumph8 vizipro.
Mijn dagelijkse oefeningen bestaan nu uit 5 tot 6x per dag rekken van de kuitspieren, soleus en gastrocnemicus, en 4×10 kuitheffen (calf raise) per been (was eerst 2x4x10).
Schema voor de komende weken zoals opgesteld door de fysiotherapeut. Om de dag in rustig tempo 4×2, 5×2, 7×2, 5×3, 6×3, 7×3, 6×4 met telkens 1 minuut wandelen tussendoor . Daarna volgt de evaluatie en afhankelijk van de uitkomst een vervolgschema.
annelooptlangzaamhard 
Goed om te lezen dat ondanks het feit dat de ergste verliefdheid voorbij is, je de verkering toch hebt aangehouden. En dat past een echte loper (loopster) ook: volhouden! Gewoon lekker op een laag pitje verdergaan en de adviezen van de reageerders op je in laten werken, dan komt het op termijn wel goed. Nog dank voor jouw support vandaag trouwens!
Wat vervelend voor je. Bij mij bleek kuitproblemen uit mijn rug te komen. Ik ben bij manueeltherapeut geweest. Ik heb er bijna geen last meer van. Misschien heb je hier iets aan.
Groet Mo
Ha die Anne,
Jemig mens wat een gedoe. Het lijkt wel of je veel te veel je best doet en daardoor geforceerd loopt. Ik denk dat je er goed aan doet je kuiten wat rust te geven door met schoenen te lopen die wat vergevings-gezinder zijn (dus meer hak). Het lopen op een schoenen met “zero heel drop” vraagt behalve een goede techniek, óók kuiten die er langzaam aan hebben kunnen wennen, over een langer traject te werken. Dat kost écht tijd!!! Het hebben van problemen in de kuiten komt vaak voort uit de gedachte “voorvoet te moeten landen”. Iets wat helemaal geen kunst is en iets wat iedereen kan. Een juiste voorvoet landing is echter het gevolg van een landing ónder het lichaam en dát is het gevolg van veel andere “dingen” die goed moeten gaan. Als je niet in staat bent om om de dag te lopen doordat je kuiten zo strak als een veer gespannen zijn, is dat niet goed en gaan er technisch dingen fout. Je kuiten hebben blijkbaar “overuren gedraaid” de afgelopen tijd, dus die zijn inmiddels wel sterk genoeg. Je moet ze leren ontspannen in het lopen!! Pijn hoort en NIET bij (weet je nog?). Je weet me te vinden als je denkt dat ik iets voor je kan doen.
Take care Anne!!
Lieve Jacky, binnenkort ontvang je een filmpje van me. Dan wil ik heel graag je feedback weer over mijn techniek (die hopelijk verbeterd is inmiddels). Dank voor je wijze woorden. Je zult blij zijn te horen dat de zero-dropjes in de kast staan en dat ik nu op ‘normale’ schoenen loop. Komt allemaal goed.
ha die Anne, leuk om steeds weer je verhalen te lezen. hoe is ´t nu??? je bent en blijft een bijzonder mens 🙂 wie weet lopen we nog dit jaar samen in Nederland… al moet ik wel weer een loopconditie opbouwen, het schiet er momenteel behoorlijk bij in hier.
Wolk of niet, komt goed en mooie schoentjes.
De tip van Marion lijkt me heel zinvol.
Leer jezelf een goede techniek aan.
Mijn tip: hakverhogingen in je schoenen. Geef je kuiten net iets meer ontspanning.
Als je weer gaat lopen, denk dan ook heel erg aan je techniek. Niet op de voorvoet lopen, maar ontspannen enkels houden! Dat is mijn chi-advies. Ik heb een verleden van enorme kuitproblemen, maar de chi-techniek heeft dat voor mij helemaal opgelost.
Misschien een idiote opmerking van me maar heb je wel eens andere schoenen geprobeerd i.v.m. die lastige kuiten van je? Ik loop ook op Saucony en heb ook ooit de Triumph gehad maar ik vond ze nogal stug. Bij mij komen de Saucony grid Jazz als beste uit de bus. Twee paar schoenen afwisselen is misschien ook een goed idee?
En een roze wolk met oranje schoenen vind ik persoonlijk ook niet passen:-) Succes en vooral veel plezier met het lopen.
PS Fijn dat je me wilt steunen, al dan niet lijfelijk aanwezig. Als je naar Steenbergen komt wil je dan wel even zeggen wie je bent? De kans is groot dat ik niet zo heel helder mee nadenk als ik een uurtje of 15 heb gelopen:-)
Je lijf laat niet met zich spotten.