Topper* in Schoorl

*Speaker Bert Pessink: verslagdoener, feitenkanon en entertainer

“Wil Khalid Choukoud naar het podium komen voor de prijsuitreiking.” “Khalid Choukoud, voor de prize giving, de cérémonie protocollaire, de prijsuitreiking.” “Khalid Choukoud naar het podium graag.”

Lopend richting de pendelbus op weg naar huis, hoor ik de speaker deze berichten keer op keer op keer herhalen.

Ik vraag me af wat de verklaring kan zijn.

Bij gebrek aan feiten geef ik toe aan de onhebbelijke maar o zo menselijke neiging die sommige verslaggevers al te vaak tentoonspreiden: ik ga lekker zelf een verhaal verzinnen.

Dat klinkt dan ongeveer zo:

“Wat is er gebeurd Gerri?”

(Gerri heeft geen idee want hij is zojuist pas gearriveerd bij de ‘plaats delict’ en er is nog geen sprietje informatie beschikbaar, maar de vraag is gesteld dus hij moet en zal een soortement van antwoord produceren.)

“We weten het niet, Sacha, ik sta hier voor een winkel en in de etalage zie ik tientallen verscheurde kaarten liggen. Ik zie een snipper waarop staat “uit” en eentje met “..hoorl” en een paar piepkleine stukjes die samen misschien het woord “Grot” vormen. Ik kan er geen chocola van maken, Sacha. Over de oorzaak is nog niets bekend, maar het is mogelijk dat een of meerdere onbekende daders een aanslag hebben gepleegd op de oudste ansichtkaartenwinkel in het land – als er tenminste sprake is van een aanslag, maar dat weten we juist niet.”

“Een aanslag dus. Is de nationaliteit van de dader of daders al bekend Gerri?”

(Nee, natuurlijk niet want het gaat misschien helemaal niet om een aanslag, het kan net zo goed een ontplofte koe zijn geweest – ze doen de gekste dingen met ansichtkaarten tegenwoordig – zoals gezegd is er nog geen snippertje informatie beschikbaar en waarom je deze vraag stelt is me een raadsel!)

“We weten het niet, Sacha, maar het is mogelijk dat een of meer van de nog steeds onbekende daders uit de omgeving van Schoorl afkomstig is.”

Sacha met een ojeeneehetzaltochniet-gezicht: “Een doelbewuste aanslag door Schoorlse kaartofielen Gerri?”

(Hoe kom je daar in hemelsnaam bij beste meid? Alles kan, want niemand weet het en iedere vraag die je stelt is er een teveel en leidt tot speculaties en verdachtmakingen die hoewel compleet ongefundeerd bij de kijkers toch de indruk wekken dat het wel weer die kaartofielen zullen zijn geweest want die staan er om bekend.)

Het lijkt erop dat Khalid geen gehoor geeft.

“Het is al de 7^e oproep, zou Khalid het niet gehoord hebben, Anne?”

(Tja dat zou je denken hè, anders was ‘ie vast wel gekomen. Maar neuh, dat klinkt logisch en is daarom never nooit niet het passende antwoord.)

“Nou, Dionne, ik weet het niet. Mogelijk dat hij wordt opgehouden door teleurgestelde fans of door een vastbijterige sportverslaggever van de NOS die hem probeert te strikken voor een ‘waar ging het nou toch mis’ diepte-interview.”

“Dus hij heeft heel wat uit te leggen over het tegenvallende resultaat, een vierde plaats.”

(Hoezo ‘dus’? Jij weet helemaal niet wat er zich tijdens de wedstrijd heeft afgespeeld en je hoeft je eigen teleurstelling over dat Khalid niet gewonnen heeft niet op een ander te projecteren.)

“Nou, Dionne, ik weet het niet. Mogelijk dat Khalid al teruggekeerd is naar het hotel en daar in een heerlijk warm bad zit.”

(Zou ik zelf ook wel willen, ik begin het behoorlijk fris te krijgen na zo’n lange dag in de winterse buitenlucht.)

“Kan het zijn, Anne,  dat hij vertrokken is omdat hij zijn favorietenrol niet heeft kunnen waarmaken?”

(Ja hoor schat, tuurlijk. Alles kan, koffiekan, theekan, Wim kan, oh nee, Wim Kan kan niet meer.)

“Nou, Dionne, ik weet het niet, het is mogelijk dat hij in de eindsprint een spier verrekt heeft en dat hij op dit moment op de behandeltafel van de fysiotherapeut ligt.”

“Je verslag samenvattend weten we nu dus dat Khalid Choukoud de atletiek vaarwel zegt en zich volledig gaat wijden aan zijn, tot nu toe geheime, hobby: ansichtkaarten verzamelen. Die conclusie mogen we toch wel trekken, Anne?”

“…..!”

(Maar natúúrlijk Dionne, ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik dat zelf niet heb bedacht! Het is de enige juiste conclusie die er te trekken valt uit het feit dat de speaker herhaaldelijk een oproep doet aan Khalid Choukoud om naar het podium te komen voor de prijsuitreiking.)

.

Wil je Khalid zelf aan het woord horen? Klik dan hier.

Dit is Deel I. Deel II van dit blog is getiteld Kanjer in Schoorl.

.