Sneufartlek

Huuuh. Het is in een vlaag van verstandsverbijstering dat ik me online aanmeld om op zondagochtend te gaan bootcampen. Internet is vaak een zegen (zie 25 raarste dingen die je online kunt kopen) maar nu effe niet. Mijn afmelding wordt beleefd geaccepteerd, mij achterlatend met in mijn hoofd een stemmetje dat zeurt: je bent een muts muts muts, een luie muts muts muts… (zet er een vrolijke beat onder en je hebt een carnavalskraker waar de Deurzakkers geen brood van lusten).

De maandag brengt meer geluk, lees: doorzettingsvermogen, Meijendel lonkt en met een pannenkoek als beloning in het verschiet laat ik huis en haard verweesd achter. Dankzij het betere schraap- en schuifwerk van de in oranje hesjes gestoken sneeuwploeg-medewerkers zijn de straten in het centrum redelijk begaanbaar tot aan de ingang van het bos. De houten brugdelen over de Haagse Beek zijn niet lang geleden vernieuwd maar zo frequent als de bedaagde hordes eroverheen trekken duurt het niet lang voor ze weer zijn uitgesleten.

Mijn poging om van wandelen een hardloopervaring te creëren door van top tot teen in ‘running gear’ gekleed te gaan houdt niemand voor de gek: hier loopt een vrouw-van-een-zekere-leeftijd, in rangorde komt zij ná de meisjes van 47 (instapmodel) en vóór de comfort-klasse die de wandelendevrouw typeert, geen functioneel fluo-geel jack dat daar iets aan verandert. Waar ik aan denk als ik hardloop is weinig anders dan aan het volbrengen van de fysieke inspanning en het is met eenzelfde soort enkelvoudige concentratie dat ik uur na uur door krakendwitte duinen ploeter, telkens als ik wegzak in een onzichtbare kuil ervaar ik een soort van spookhuisspanning: weten dat ik verrast word en er toch van schrikken, de overdaad aan ontspanning door inspanning maakt dat ik hardop loop te grinniken. Van de weeromstuit trek ik mijn schoenen uit en waag ik een paar passen blootsvoets. Brrrrrrr, ha ha ha ha hartstikke koud!

     

Om te vieren dat het me gelukt is om het bootcamp-debacle te compenseren trakteer ik mezelf op een Meijendelse pannenkoek en dat is geen overbodige luxe want het gaat me nog eens 2,5 uur kosten om thuis te komen.

P.S.  Over de titel van dit blog: fartlek = Zweeds voor vaartspel en sneu is fonetisch geschreven snö = Zweeds voor sneeuw.