Snelle Jelle

Onder curatele staan bij de fysio betekent dat ik een alternatieve manier van warmlopen moest vinden. Met 10 tot 20 minuten inlopen ga ik immers ruimschoots over de mij toebedeelde 3 minuten heen. Een crosstrainer bezit ik niet en vooraf gaan zwemmen is véél te omslachtig. Gelukkig is er de fiets: een flink stuk trappen zorgt voor een wakkere bloedsomloop en blozende wangen en als ik dat bovendien combineer met telkens op- en afstappen is het een prima workout in voorbereiding op de barefoot training.

Vanwaar dat veelvuldige op- en afstappen? In de strijd tegen de (plastic) vervuiling help ik Nederland een handje met het opruimen van zwerfafval. Hoe ik dat combineer met hardlopen kun je HIER lezen.

Van binnen en van buiten gloeiend is het geen straf om m’n winterjas uit te trekken en ook schoenen en sokken volgen snel. De betonbetonbetonplaten liggen er schoon en droog bij, een waterhoen pikt wat in het gras van de berm en in de verte zie ik twee paarden over het ruiterpad aankomen. Even wacht ik tot ze zijn gepasseerd – ze zouden eens kunnen schrikken van mijn flitsend fluogele jack.

Opvallend hoe groot het verschil is in gevoelstemperatuur van de verschillende ondergronden. De berm bestaat uit donkere aarde en gras, redelijk nat en behoorlijk koud. Het fietspad is zoals gezegd van beton en dat voelt aanzienlijk aangenamer, ik kan me zomaar voorstellen dat ik daar over een aantal maanden niet overheen wil want als dat de hele dag in de volle zon ligt te bakken kan het weleens loeiheet worden. De gedachte aan zomer en blootsvoets lopen maakt me aan het lachen.

Drie keer drie minuten is natuurlijk drie keer weinig maar na anderhalve week met gruwelgriep op bed te hebben gelegen, is het genoeg om de longen flink te belasten. Snelle Jelle word ik nooit maar het hijgend hert is terug van weggeweest!