CPC 2013 (2): verzorgingspost aan de Van Poepzelaarlaan

Een herenhuis kost er al gauw een half miljoen. De straatnaam verwijst naar een oud Nederlands adellijk geslacht, vandaar de ae  lettercombinatie. De huizen zijn statig en de benaming Statenkwartier komt van het dagelijks bestuur van het Gewest Holland in de 17e eeuw. Het is een ‘laan’ met bomen en in het midden een brede groenstrook. Hier heerst nog iets van een zeker koloniaal chic.

Schijn bedriegt. De bewoners van de Van Boetzelaer zijn smeerkezen, viezerikken, goorbekken en vuilakken. U had het niet verwacht, ik had het niet gedacht maar het bewijs liegt er niet om. Kijkt u maar even mee naar wat ik aantref in die zogenaamde ‘groenstrook’ temidden van de koloniale rijkdom:

Ik ben geschokt! Er is geen stap te zetten of er ligt een hondendrol. Lopend op mijn tenen(!!!) – ruimte om mijn voeten plat neer te zetten is er gewoonweg niet – slalom ik heel voorzichtig om de uitwerpselen heen. Honderden, nee duizenden drollen vervuilen het gras. Een grotere tegenstelling kan ik me haast niet voorstellen: dure auto’s staan geparkeerd voor nog duurdere huizen waar mensen wonen met (dure) honden die ze asociaal hun behoefte laten doen in het openbaar groen en de poep vervolgens asociaal laten liggen in plaats van op te ruimen en te deponeren in daarvoor bestemde (en in grote getale aanwezige!) afvalbakken. Wat een kakkers zijn het daar aan de Van Boetzelaer.

Afgelopen zondag renden hier duizenden stadgenoten door de straat en ze mogen blij zijn dat het parcours over de weg liep. Halverwege de straat troffen ze een verzorgingspost en dat is het punt waarop ik me nu concentreer. Ik speur naar sponsjes, gelletjes, bekers en flesjes die aan de aandacht van de schoonmaakploeg zijn ontsnapt. Ze hebben geweldig goed werk verricht want er is zo goed als niks aan CPC hardlooprestanten te vinden. Zie hier de bescheiden opbrengst die ik met gevaar voor poepschoenen uit het struikgewas heb weten te plukken:

N.B. het bruine sponsje op de 2e foto van links is er een uit een van de voorgaande edities, waarmee eens te meer aangetoond dat dit spul onverteerbaar is.

  

Vanzelfsprekend ben ik blij dat er zo weinig zwerfafval is blijven liggen. De desillusie zit ‘m in deze wijk en haar bewoners. Het beeld dat ik ervan had heb ik na deze middag grondig bijgesteld. Daarom heet bij mij de Van Boetzelaer voortaan de Van Poepzelaarlaan. Zonder ae want die is voorbehouden aan nette mensen.