Shell shock?

Zondag 21 april 2013. Ik lees de nieuwste blogpost van Jesse Koeckhoven die zich afvraagt wat schelpenbeton in de Kennemerduinen te zoeken heeft. Omdat Jesse niet direct een foto bij de hand heeft, stuur ik hem deze foto die ik maakte van dit wandelpad in het Haagse Bos.

“Lijkt het hier op?” vraag ik Jesse. Zijn antwoord: “Ja, zo zag het er inderdaad uit.” Ik schrik me een hoedje (ik dacht dat het modder was, kan het cement zijn?) en klim direct in m’n toetsenbord om @boswachterJenny ter verantwoording te roepen: “Zijn de nieuwe wandelpaden #shellcrete en zo ja, waarom?” Jenny twittert geruststellend: “Paden zijn van kleischelpen. Dit wordt al heel lang in het Haagse Bos gebruikt. Natuurlijk materiaal en het knispert onder je voeten.”

Dat moet ik met eigen ogen zien. Omdat ik mijn route verlegd heb naar een ander pad, is mijn herinnering er een van een decimeter dik pak natte donkergrijze schelpen. Om eens een cliché-uitdrukking te bezigen ‘wat schetst mijn verbazing’ als ik zie dat die dikke massa verdwenen is. In de 8 tussenliggende weken (onderstaande foto is van 24 april, bovenstaande foto is van 1 maart) is het opgedroogd en ingeklonken en omgetoverd tot een luchtig lichtgrijsblauw en uitnodigend wandelpad zoals ik gewend ben te zien.

Dolblij kan ik nu dus melden dat er in het Haagse Bos geen, ik herhaal, géén schelpenbeton te vinden is!

Nu wil ik vanzelfsprekend ook zekerheid over het pad in de Kennemerduinen waar Jesse over sprak. Heeft Jesse zich vergist zoals ik me inderhaast vergiste? Na druk heen en weer getwitter lijkt de term schelpenbeton inderdaad niet juist te zijn: ook in de Kennemerduinen wordt ouderwets gestrooid met kleischelpen.

Eerst zien dan geloven? Onderstaande mooie foto maakte Jesse op 28 april.

P.S. Dat ik mijn voeten niet aan natte schelpenmix wilde blootstellen lijkt me logisch, maar er is niets dat me ervan weerhoudt om het eens te proberen nu de klei is opgedroogd. Nou ja, niets… een miljard scherpe schelpscherfjes lijken me reden genoeg om met dit experiment te wachten totdat er zich onder mijn voetzolen een klein wonder heeft voltrokken.