etneL
Drie weken. De natuur schijnt door het koude lenteweer drie weken achter te lopen. Ik zou mezelf zomaar kunnen inbeelden dat ik drie weken langer de tijd heb om me voor te bereiden op dé zomerwedstrijd die de Beach Run is en dat ik daarmee de tijd die verloren ging door een gekneusde teen kan inhalen. Zonder die 21 inhaaldagen heb ik niet meer dan een armzalige 6 weken om van 30 minuten vlak fietspad te komen tot 40 minuten steile duinen en een strandop- en -afgang. Waar de meeste lopers zich in zes weken klaarstomen voor een tien, een halve of een hele marathon weet ik inmiddels dat mijn lichaam minstens twee keer langer dan gemiddeld nodig heeft om zich aan te passen aan aan een groter wordende trainingsomvang. Op die manier geteld kom ik nu dus eigenlijk drie weken tekort!
Het is maar goed dat het hele blotevoetenovergangsproces me een ‘natuurlijker’ kijk op hardlopen heeft gegeven. De wilde haast van voorgaande jaren is verdwenen. Daarvoor in de plaats gekomen is een acceptatie van mijn fysieke beperkingen, net als de natuur laat ik me (door mezelf) niet dwingen om voortijdig in bloei te komen. Ik ga m’n eigen (slakken)gang en als blijkt dat ik op 12 juli niet klaar ben om de Kijkduinse duinen te beklimmen, nou dan loop ik ‘m toch lekker later.
annelooptlangzaamhard 
Ik heb mij vorige week ook ingeschreven voor de duinloop (samen met de molenloop). Prestatiedrang bewaar ik tot het najaar, dus dat wordt lekker ontspannen lopen….. Ik zal naar je uitkijken.
groetjes,
Peter
Ha Peter, fijn om van je te horen dat je ook meedoet met de Beach Run.
De Molenloop is altijd leuk, heel misschien pleeg ik een verrassingsbezoekje…. ; )
Geen wilde haast, maar wilde natuur. Lekker genieten dus.
Ik zie daar wel een leuk vaartspel uit voortkomen: stukjes wandelen, van de duinen weer naar beneden rennen, ondertussen anderen aanmoedigen. Ik krijg er zelf al zin in! En er is geen tijdslimiet zo te zien, dus ik zie het probleem niet. 😉
Wat een mooie instelling! Daar kunnen vele lopers (waaronder dit eigenwijsje) nog wel wat van leren. De natuur laat zich niet haasten. Die begint te bloeien zodra zij daar klaar voor is. Want juist met ietsje meer geduld worden de bloemen het mooist! En dat jij maar net zo’n bloem als op die eerste foto mag worden!
probeer eens de verkennerspas. Dat is 2 minuten wandelen afgewisseld met 2 minuten rennen. Als je 6km per uur wandelt en 8km per uur rent, maakt het qua snelheid niet zoveel uit. Maar die 2 minuten relatieve rust tussen door die helpen je makkelijk die 40 minuten door te komen. Je kunt het dan natuurlijk ook zo uitkienen dat je de zware stukken sowieso wandelt en de lichtere stukken rent.
Goede tip Jan. Die neem ik mee!
Een instelling die je in geen blessure oplevert maar loopgenot Anne!
groetjes,
Dorothé
Heel goed Anne. Zo probeer ik er nu ook met het hardlopen om te gaan. Gezond blijven (blessurevrij) is hoofdzaak.